Ontstaansgeschiedenis
Stichting Augustinianum Sorong bestaat sinds 2001. Wat maakt de oprichting van onze stichting noodzakelijk?
Op 1 januari 1953 arriveerden pater Piet van Diepen, de latere bisschop van Manokwari-Sorong, samen met nog een pater als eerste Augustijnen in Papua Barat. Naast het ‘gewone’ missionarissenwerk hielden zij zich ook bezig met onderwijs en gezondheidszorg. De oorspronkelijke Papoea-bevolking werd langzamerhand door zendelingen en missionarissen gekerstend.
Toen in 1962 Indonesië onafhankelijk werd van Nederland, streefde de Indonesische overheid ernaar om de Papoeabevolking van West-Papoea, bekend als de ‘Vogelkop’schiereiland, (Papua Barat) snel te integreren. Om dat te bereiken werd een transmigratieproject opgezet: vanuit andere delen van het land verhuisden Indonesiërs naar Papoea. Deze toestroom was zó groot dat op dit moment de inheemse Papoeabevolking iets minder dan de helft van de bewoners van Papoea uitmaakt.
Inmiddels waren er door de Augustijnen tot diep in het binnenland schooltjes en centra voor gezondheidszorg opgericht. Maar voor de verdere ontwikkeling was het nodig dat er vervolg-onderwijs voor jongeren van 15-18 jaar kwam. Daarvoor heeft mgr. Piet van Diepen osa zich enorm ingezet, met als resultaat dat in 1979 de middelbare school Agustinus in Sorong kon worden geopend.
De eerste zorg van Piet was de toegankelijkheid van de school voor de inheemse leerlingen. Vele wonen in het binnenland of op grote afstand van de kust, op één van de vele eilanden, en dus moest er voor hen niet alleen onderwijs maar ook onderdak komen.
Behalve de school verrezen er zo ook een internaat voor jongens en een voor meisjes. Bovendien mochten onkosten nooit een probleem zijn voor de vaak armlastige thuissituatie van de leerlingen.
Terug in Nederland bleef Piet zich inzetten voor de school en de beide internaten. Hij wilde dat de doelstelling van goed en toegankelijk middelbaar onderwijs voor de Papoea's bewaard zou blijven nu dit onder grote druk van de Indonesische overheid en van de Islam was gekomen.
Daartoe richtte hij dus in 2001 Stichting Augustinianum Sorong (SAS) op, en hij deed met name een beroep op de leerlingen en oud-leerlingen van het Augustinianum in Eindhoven, waar hij zelf leraar en later leraar-surveillant was geweest.
Zijn oproep vond gehoor. Bij zijn overlijden op 1 april 2005 was het zover, dat jaarlijks 2 x € 25.000 kon worden overgemaakt voor dit kleinschalig project van directe ontwikkelingshulp.
Door toenemende zelfstandigheid van de school en internaten in Sorong, richten we onze ondersteuning inmiddels op twee scholen en drie internaten bij Manokwari.
Primair staat nog steeds de geldelijke ondersteuning voor het onderwijs en de huisvesting van Papoea-leerlingen. Daarnaast hebben we in de voorbije jaren o.a. ook kunnen zorgen voor een computerklas, de inrichting van praktijklokalen en bibliotheek, leermiddelen en de aanleg van sportaccommodatie bij de school. Verder hebben we aan een vijftal oud-leerlingen van de Augustinus-school in Sorong een studiebeurs kunnen verschaffen voor hogeschool of universiteit.
Onnodig te zeggen dat wij op uw sponsoring (blijven) rekenen. Het werk van Piet van Diepen, de ontwikkeling van de Papoea-bevolking, moet doorgaan.
